Стэнаграма падыходу да прэсы Міністра М.Рыжанкова па выніках сумеснага пасяджэння калегій знешнепалітычных ведамстваў Беларусі і Расіі (22 лістапада 2024 г., г.Брэст)

Падчас пасяджэння адбыўся шырокі абмен думкамі па парадку дня. У яго былі ўключаны пытанні, сёння найбольш актуальныя з пункту гледжання кансалідацыі намаганняў двух міністэрстваў.

У першую чаргу, гэта праца з, назавём яго так, Глабальным Поўднем, глабальнай большасцю праз розныя механізмы не толькі двухбаковага супрацоўніцтва, але і праз міжнародныя арганізацыі, такія як ШАС, БРІКС, з улікам атрымання афіцыйнага статуса ў гэтых арганізацыях Рэспублікай Беларусь. Нагадаю, што сёлета мы сталі паўнапраўнымі ўдзельнікамі Шанхайскай арганізацыі супрацоўніцтва і партнёрамі па супрацоўніцтве з БРІКС, у тым ліку дзякуючы вельмі ўстойлівай і сістэмнай падтрымцы нашых расійскіх калег.

Акрамя таго, мы адпрацоўвалі ў ходзе калегіі пытанні выпрацоўкі сумесных дзеянняў па супрацьдзеянні ўвядзенню аднабаковых прымусовых мер, санкцый у дачыненні да нашых дзяржаў, па развіцці тэмы выкарыстання міжнародных прававых інструментаў абароны.

Таксама намі разглядаліся пытанні барацьбы, і мы нават тэрмін прыдумалі, з "юрыдычнай агрэсіяй" у адносінах да нашых дзяржаў (і многіх іншых краін таксама гэта тычыцца) з пункту гледжання абсалютна неправамернага, келейнага выкарыстання міжнародна-прававых інструментаў для аказання ціску, уплыву, абсалютна неабгрунтаванага, датычна нашых дзяржаў з уцягваннем у гэты працэс розных міжнародных інстытутаў, якія знаходзяцца ў большай – ці вялікай – ступені пад кантролем калектыўнага Захаду.

Акрамя таго, мы адпрацавалі шэраг двухбаковых дакументаў, якія былі падпісаны. І натуральна, выказаўшы задавальненне ўзроўнем узаемадзеяння паміж двума знешнепалітычнымі ведамствамі, мы адпрацавалі план кансультацый нашых міністэрстваў на наступны год, а таксама выказалі наш агульны падыход па шэрагу міжнародных і ўнутрыпалітычных працэсаў, сумеснай дэкларацыі і некаторым іншым дакументам, якія таксама былі падпісаны толькі што.

Хачу сказаць, што нашае мерапрыемства было праведзена ў вельмі добразычлівым, шчырым ключы. Мы вельмі адкрыта абмеркавалі ўсе пытанні. А вартасці нашаму мерапрыемству дадае тое, што пачалі мы яго з сумеснага наведвання Брэсцкай крэпасці і ўскладання кветак і памятных кошыкаў ад імя нашых міністэрстваў да мемарыяла "Брэсцкая крэпасць", тым самым паказаўшы наша адзінства ў тэме абароны гістарычнай памяці і супрацьдзеяння любым спробам гераізацыі. нацысцкіх ідэй у сучасным свеце.

Словам, я вельмі ўдзячны нашым расійскім калегам за такі насычаны парадак дня, за такую глыбокую прапрацоўку ўсіх пытанняў, якія выносіліся, і за такую атмасферу, па-сапраўднаму шчырую, сяброўскую і нацэленасць на сумесную працу ў далейшым. Дзякуй за ўвагу.

Тэлеканал "Звязда": Абаім міністрам. Літаральна напярэдадні з'явілася інфармацыя аб падрыхтоўцы баевікоў для нападзення Захаду на Беларусь. Па дадзеных беларускіх СМІ, гэтым займаюцца польскія спецслужбы. План нападзення прадугледжвае заход узброеных груп з Польшчы, Літвы, Украіны. Якая рэакцыя афіцыйнага Мінска на гэтыя дадзеныя – ці рэальная пагроза? Якія могуць паследваць меры ў адказ? І якая пазіцыя Масквы ў выпадку пагрозы нашай Саюзнай дзяржаве, з улікам абноўленай ядзернай дактрыны і размешчанай на тэрыторыі рэспублікі расійскай тактычнай ядзернай зброі? Ці гатова рэспубліка адпавядаць дактрыне з улікам таго, што наша ядзерная тактычная зброя разгорнута на вашай тэрыторыі?

М.Рыжанкоў: Апублікаванне нейкіх свежых дадзеных – гэта не ёсць нешта новае для нас. Такая падрыўная праца ў дачыненні да Беларусі вядзецца нават не чатыры апошнія гады пасля выбараў дваццатага года. Мы ведаем, што цягам практычна ўсяго часу існавання беларускай дзяржавы, якая, зразумела, самастойна вызначае свой курс, розныя спробы скінуць кіраўніцтва краіны, змясціць Прэзідэнта, рабіліся ў той ці іншай меры шмат разоў.

Адзінае, што ў апошнія гады, мусіць, гэтая дзейнасць набыла зусім ужо адкрытыя тэрарыстычныя формы. Калі раней гэта былі больш трэнінгі для ўмоўных змагароў за правы чалавека, якіх вучылі таму, як на прыкладзе падзей у Югаславіі, сваволіць на вуліцах з гэтым кулаком [знакам] югаслаўскага руху «Адпор», ладзіць акцыі сацыяльнага непадпарадкавання з магчымым ужываннем нейкіх падручных матэрыялаў, то сёння мы ўжо сутыкнуліся з тым, што рыхтуюць канкрэтна тэрарыстаў-баевікоў, прычым з прыцягненнем самых – як кажа Сяргей Віктаравіч, "па-чалавечы" – самых нізінных, нізкіх пластоў насельніцтва, у тым ліку, былых крымінальнікаў, людзей з нізкай сацыяльнай ацэнкай, людзей зусім без сумлення і гуманных прынцыпаў. Іх сёння, сапраўды, муштруюць для таго, каб мець баявую брыгаду ў выпадку рэалізацыі той задумы, якую мы бачылі ў гэтым фільме.

Гэта проста спроба, у чарговы раз, міжнароднай супольнасці, грамадзянам Беларусі, Расіі паказаць, як рэалізуюцца гэтыя планы. Хто стаіць за падрыхтоўкай. Раскрыць сувязі паміж арганізатарамі і тымі, хто канчатковы бенефіцыяр, так бы мовіць, такой дзейнасці. Каб мы ўсе разумелі, што за вось гэтымі ўзнёслымі словамі "Мы прынясем дэмакратыю ў Беларусь" стаяць цалкам недэмакратычныя механізмы рэалізацыі нейкай задачы, якія ў рэшце рэшт спалучаны з гвалтам, з забойствамі, з нанясеннем шкоды інфраструктуры і канкрэтным людзям, а ў канчатковым выніку – прывядуць да зніжэння і дабрабыту, і ўзроўню жыцця, і ў цэлым сацыяльнага парадку ў нашай дзяржаве. Што толькі не зробіш, з іх пункту гледжання, для таго, каб атрымаць тут уладу і прымусіць беларускі народ ісці ў рэчышчы тых памкненняў, палітычных і эканамічных, калектыўнага Захаду.

БелТА: На нядаўняй канферэнцыі па пытаннях нелегальнай міграцыі ў Мінску Вы заявілі, што Беларусь гатовая да кантактаў з краінамі ЕЗ па гэтай тэме. Можа, ужо ёсць нейкая рэакцыя з таго боку? Ці адрэагавала, напрыклад, Польшча на такую прапанову?

М.Рыжанкоў: Што самае цікавае, гэтая тэма абсалютна не цікавая для двухбаковай размовы нашым суседзям (краінам Еўрапейскага саюза), для якіх яна нібыта павінна прадстаўляць большую цікавасць.
Насамрэч пэўныя «кругі пайшлі» нейкага сустрэчнага такога «намацвання», ці што, падыходаў з боку краін менавіта той, назавем так, глыбіннай, старой Еўропы, для якіх нелегальная міграцыя з'яўляецца насамрэч сур'ёзнай праблемай.
Таму што, як мы бачым, для суседзяў нашых – Польшчы, Літвы, Латвіі – гэта магчымасць надзьмуць сваю палітычную ці эканамічную бурбалку, паказаць усім, якія яны абаронцы, выбіць грошы з Еўрапейскага саюза, «распілаваць» гэтыя грошы. Мы бачылі гэтыя карупцыйныя схемы, якія перыядычна праскокваюць па сродках масавай інфармацыі. Ну і, вядома, усюды палітычна "надзімаць шчокі", калі ідзе гаворка аб абароне інтарэсаў Еўрапейскага саюза: "Мы тут стрымліваем орды бежанцаў". Вось ім гэта нецікава, бо яны на гэтым зарабляюць.

А вось з боку тых, дзе гэта сапраўды праблема, аснова для нейкіх сацыяльных узрушэнняў, выбухаў, вось адтуль, можна сказаць, ёсць сігналы, што нас пачулі.